Paryski tomik

Jakiś czas temu udało mi się zdobyć

prawdziwy obiekt pożądania...

czyli szkatułki w formie książek.

Kiedy udało się książki wreszcie dorwać,

uznałam,że mogę już umierać ;)

Po ochłonięciu, doszłam jednak do wniosku,

że to nie czas na rychłe odejście,

bo przecież trzeba tę zdobycz jeszcze ozdobić ;)

Wszystko zaczęło się od Dyzi, która na swoim blogu pokazała właśnie taką księgę.

Mało tego miałam to szczęście, że otrzymałam to cudeńko w ramach wymiany, którą postanowiłyśmy uskutecznić :)

Książki pojawiają się w Pepco, jak się okazuje nie we wszystkich sklepach tej sieci, trzeba mieć sporo szczęścia, żeby je zdobyć,

albo po prostu mieć farta i trafić na nie przez przypadek ;)

Występują w dwóch rozmiarach większym i mniejszym(który dzisiaj prezentuje). Występują w kilku wersjach: Paris, London, Berlin.

Właśnie te napisy na grzbietach poniekąd narzucają styl i kierunek pracy. Jednak nie ma tego złego, przecież można spokojnie zmienić napis, lub zaaranżować w jego miejsce coś zupełnie innego :)

Na pierwszy rzut wybrałam księgę z napisem Paris. Motyw do ozdobienia jaki od razu mi się narzucił, to oczywiście damula :)

Jak pomyślałam tak też zrobiłam. Wybrałam grafikę i wydrukowałam w wersji czarno-białej (możliwości drukowania w kolorze brak)

 Jednak nie do końca mi ta kolorystyka odpowiadała.

 Co zrobić kiedy potrzebujemy wydruku w sepii?

Czarno-biały wydruk traktujemy lakierobejcą, odcień palisander;)

Motyw pomaziałam wacikiem zamoczonym w lakierobejcy, robiąc plamy na starej fotografii, przyciemniając miejscami. Taki efekt na pewno można osiągnąć patyną, czy też esencją herbacianą.

Tył książki i wnętrze okładki, to również czarno-białe wydruki potraktowane w ten sam sposób co okładka. Wybrałam stare pismo, bo fajnie wpisywało się w całość koncepcji. 

Wewnątrz jako dedykacja, a na okładce jako recenzja książki, hm dajmy jej roboczy tytuł "Pod paryskim niebem", autor nieznany ;)

Strony stworzone oczywiście za pomocą pasty strukturalnej.

Rozprowadzamy cienką warstwę na bokach szkatułki, następnie przy pomocy wykałaczki robimy ślady, które mają imitować pojedyncze strony.

Ja użyłam jednej wykałaczki, ale dziewczyny konstruują bardzo pomocne do tego grzebyki, pomysł na taki można znaleźć choćby na forum decoupage24.pl

Samo wnętrze pomalowałam przy pomocy wspomianej już lakierobejcy,

weszła w drewno jak w gąbkę, co dało fajny efekt.

Granica między motywem na okładce a grzbietem ksiązki, to nic innego jak złożony na cztery i skręcony lniany sznurek. Nie chciałam dawać koronki, bo przy motywie, który wybrałam byłoby już za bogato :)

Całość pokryłam kilka razy matowym lakierem. Ostatni szlif to nałożenie matowego wosku wygładzającego. Wcierałam go bawełnianą szmatką, po wyschnięciu przetarłam stalową watą :)

 Wyjątkowego dnia kochani!
(bez względu na datę)

pozdrawiam paniKa :)