Blaszana tara - metamorfoza

A gdyby tak nowy tydzień

rozpocząć od małej metamorfozy? 

Jestem jak najbardziej za!

Małemu liftingowi poddana została tym razem tara.

Ale nie byle jaka, bo czy to blaszane maleństwo,

w nadszarpniętym przez ząb czasu drewnianym obramowaniu,

można zaliczyć do zwykłych przedmiotów?

Poniekąd można, skoro tara trafiła na śmietnik...

Widocznie ktoś musiał ją uznać za kawałek niepotrzebnej blachy, żeby ta mogła trafić w moje ręce.

Widocznie, to że była własnością starszej pani, a kawałek tej falistej blachy, mógł być pamiątką po niej, nie był

dla kogoś czymś ważnym.

Może zatrzymali sobie po niej coś

 o wiele bardziej wartościowego i dla nich cennego.

Nie piszę tego by kogoś oceniać, wręcz przeciwnie.

Sama wielu przedmiotów się pozbyłam.

Bo niepotrzebne, bo nie ma na to miejsca,

bo na nic się to już nie przyda...

Na pewno nie jestem w tym odosobniona,

przyznawajcie się, która z Was

 tak jak ja 

jest Mądrą Polką po szkodzie?!

Może odrobinkę będzie mi lżej na serduchu ;)

Tak więc po tym długaśnym wstępie pora przedstawić winowajczynię całego zajścia. Tak prezentowała się tara, którą poniekąd otrzymałam w spadku ;)

Tara jest niewielkich rozmiarów, ma około 50x30 cm.  Uroku na pewno dodaje jej to drewniane obramowanie. 

W kolejce do ozdobienia czekają jeszcze inne tary, w tym taka po mojej babuni, niestety nie mają one drewnianych ramek :)

Po metamorfozie tara prezentuje się następująco:

Do ozdobienia użyłam papieru ITD Soft ~klik~ który można powiedzieć został uszyty na miarę, a właściwie na tarę ;)

Motyw umieściłam na trzech poprzeczkach, na szerokość wpasował się idealnie, w długości musiałam ścinać około 2cm z całego paska papieru. O tym, że papiery Soft przypadły mi do gustu pisałam przy ozdabianiu Świątecznych zawieszek ~klik~ i póki co moja opinia na ich temat jest niezmienna.

Przetarcia na drewnianych elementach to gra ze sobą dwóch kolorów: szarego i różowego, przy czym ten drugi znacząco dominuje :) Jednak w tym pastelowym wydaniu jest jak najbardziej znośny, a narzuciły go pastelowe różyczki znajdujące się na motywie.

Tył tary został pobielony i przetarty. Natomiast sama blacha, która w oryginale była dość ciemna, została rozjaśniona transparentną farbą Liberona z serii Bloom, o której więcej napiszę przy innej okazji, gdyż dopiero sama się z nią zapoznaję :)

Na tarze farba sprawdziła się idealnie, nakładałam jej odrobinkę na pędzel i wcierałam w blaszaną część,fajnie rozjaśniła i pobieliła całość.

Tara poza tym, że ma być pięknym dodatkiem do wnętrza, spełnia również inną rolę. Przez to, że jest blaszana idealnie sprawdza się jako magnetyczna tablica :) Notatki i inne świstki  wreszcie znajdują się w jednym miejscu!

Praca z takim przedmiotem to czysta przyjemność,

równie wielką frajdę sprawiało mi ozdabianie mojej szklanej tary ~klik~.

Ciekawa jestem, czy tara w nowej odsłonie

spodobałaby się owej starszej pani?

Tego już się nie dowiem,

ale po cichutku myślę sobie, 

że byłaby zadowolona z faktu,

 że tara dostała drugie życie :)

Kochani, cieszę się ogromnie, że wianki Wam się spodobały :)

Już robią się kolejne według innego wzoru,

tak się rozszalałam, że wypstrykałam się ze szpilek :D

Pozdrawiam cieplutko

w ten zimowy czas :)

paniKa