Marcowa herbatka

Skoro mamy jeszcze czekać tydzień (OBY!) na przyjście wiosny,

idealnym rozwiązaniem na małą rozgrzewkę będzie gorrrrrąca herbatka :)

Tym razem kolejność ozdabiania z serii tych właściwych, czyli najpierw wybranie motywu, przyklejenie go, a nie tak jak ostatnio przy chusteczniku, najpierw namalowanie pasków, a następnie lamentowanie "o mamusiu, motywu ni ma" ;) 

Piękny motyw, na pewno większości z Was dobrze znany. Cudne słomkowe tło, vintage'owy klimat, czerwone akcenty dopełniające całość...ten emaliowy dzbanek, marzenie ;)

Jak wiadomo dzień bez postarzania (nie siebie, żeby nie było ;)) w przypadku przetarło się, to dzień stracony, więc i z tą herbaciarką nie mogło być inaczej!

Pudełko jak widać zostało solidnie postarzone.

Jak uzyskać taki efekt, oczywiście metodą przecierki, ale tym razem nie wykorzystałam tu metody z woskowaniem.

Pudełko, a raczej jego boki pomalowałam na kolor bazowy, przybliżony do słomkowego, takiego jak na motywie. Kiedy całość wyschła przy użyciu gąbki do tapowania nałożyłam na boki ciemny brązowy kolor. Robiłam to niedokładnie, tak żeby miejscami brąz pokrywał idealnie całość, w innych miejscach, żeby zachować prześwity jaśniejszego koloru bazowego.

Po około godzinie, kiedy brąz już wysechł, grubym, mocnym papierem ściernym (gramatury nie podam, posiadałam kawałeczek papieru bez numeru) używanym do szlifierek, przetarłam całość.

Efekt jak dla mnie po stokroć lepszy od tradycyjnych przecierek przy użyciu wosku. 

Dodatkowo nic nie dzieje się z drewnem, papier nie narusza jego struktury, nie powstają żłobienia itp.

Dla uzyskania lepszego efektu " odrapania z farby" przetarcia robimy poziomo i pionowo. 

Trochę wysiłku to wymaga, żeby dobrać się do koloru bazowego,ale efekt końcowy jest tego warty.

Oczywiście nie opisuje tego w ramach odkrycia, nie przymierzając nowego lądu ;) wypróbowałam na własnej skórze, a raczej drewnie więc czym prędzej dziele się z Wami spostrzeżeniami.

Oczywiście motyw nie mógł obejść się bez postarzenia. Tu w ruch poszedł wosk barwiący i cieniowanie krawędzi przy jego pomocy, kropkowanie wieczka i nadanie mu formy mocno zużytego :)

Wnętrze nie zostało pozostawione same sobie. W tym przypadku nie mogło być inne jak słomkowe, żeby zrównoważyć je z ciemnymi przetarciami na zewnątrz.

W oczekiwaniu na marcowe upały pokuszę się jeszcze o kilka inspiracji jajcarskich...

w końcu nie samymi przecierkami człowiek żyje :D

pozdrawiam, paniKa :)